پاینده ایران
هشتم خرداد سالگرد شهادت علیرضا رئیس، نخستین شهید راه مبارزه با اشغالگران شوروی و انگلیس آمریکا در ۱۳۲۰ گرامی باد.
علیرضا رئیس، نخستین شهید رستاخیز پان‌ایرانیسم، عالی ترین جلوه ناسیونالیسم ایران زمین است. او از شهیدانی است که درباره آنها آمده است:
«نام شما و یاد شما افتخار ما است و درس زندگی ما»
نوجوانانی که پس از اشغال ایران در جنگ جهانی دوم گردهم آمده بوند، کوشش‌های زیرزمینی را برای مبارزه مردمی با بیگانگان و اشرار فرقه‌های تجزیه طلب آغاز کردند. این گروه هم اندیشان با نام‌هایی چون انجمن محصلین، باشگاه ایران‌دوست، گروه رستاخیز ملی نامیده می‌شد. نوجوانان اعضای این گروه ۱۵ تا ۲۰ نفره شامل محسن پزشکپور، محمدرضا عاملی تهرانی، ابوالقاسم پورهاشمی، مهدی بهره‌مند، هرمز دری، برادران ضیایی، برادران زهره و برادران جوان از دانش آموزان دبستان امیر معزی و تعدادی از نوجوانان آن محله از جمله پرویز صفیاری و فرید سیاح سپانلو بودند.
این دوره از فعالیت‌های گروه به دوره انجمن معروف است. اعضای انجمن با خارج شدن نیروهای انگلیسی از تهران و باقی ماندن برخی از تجهیزات نظامی آنها در امیرآباد، در پی آن بر آمدند تا با استفاده از مواد منفجره باقی‌مانده‌ی متفقین برخی از عناصر وابسته به بیگانه و خائنین را تنبیه کنند.
در هشتم خرداد ماه ۱۳۲۵ علیرضا رییس، یکی از هموندان شاخه نظامی این گروه ناسیونالیستی به هنگام ساختن بمب دستی و باز کردن سر نارنجک به علت انفجار به شهادت رسید.
با شهادت علیرضا رییس، این گروه ملی‌گرا از سوی دولت وقت شناسایی شده و برخی از اعضای آن برای مدتی دستگیر شدند. یک سال پس از شهادت علیرضا رییس در پانزدهم شهریور ۱۳۲۶ هسته مرکزی این گروه میهن‌پرست با گردآمدن در کنار رود کرج میثاقی را با خون خود امضا کردند و برای نخستین بار در آن پیمان‌نامه که به «فرمان رییس» معروف و توسط محسن پزشکپور نوشته شده بود از لفظ “پان‌ایرانیسم” برای نامیدن اندیشه‌های خود استفاده کردند. از این تاریخ به بعد “مکتب پان‌ایرانیسم” به رهبری محسن پزشکپور تشکیل گردید. در همین سال‌ها کتاب ایدئدولوژیک “ما چه می خواهیم؟” از سوی محسن پزشکپور برای تبیین خواست‌ها و آرمان‌های مکتب پان‌ایرانیسم نوشته شد. در سال ۱۳۲۹ کتاب “بنیاد مکتب پان‌ایرانیسم” به قلم محسن پزشکپور، محمدرضا عاملی تهرانی و علینقی عالیخانی نگارش و چاپ گردید.
پاینده ایران
