منشور نیرومندی

منشور نیرومندی «ملّت بزرگ ایران»
راهنمای مبارزات و کوشش های حزب پان ایرانیست (بنیاد گرفته بر مکتب پان ایرانیسم)

در این برهه از تاریخ ملّت بزرگ ایران و جامعه بشری، در این برهه از تاریخ مبارزات نهضت پان ایرانیسم و حزب پان ایرانیست، با تکیه بر نظام اندیشه ای و فلسفی و فرهنگی ملّت ایران که پان ایرانیسم جلوه ای از شکوفایی آن است، با بهره گیری از همه مبارزات و کوشش های دیرپای نهضت های آزادگی طلب ملّت ایران و نبردهای چندین دهه نهضت پان ایرانیسم و حزب پان ایرانیست، با بهره گیری از رهنمودهای کنگره های پیشین و کنگره هفتم حزب پان ایرانیست (گنگره آژیر) مفاد «منشور نیرومندی ملّت بزرگ ایران» را در این مرحله از تاریخ اعلام می‌داریم:

الف – بنیادهای اندیشه ای

ای خدای که از برترین برتری ها، به برتری، برتری؛ به تو نماز آوریم، به تو نیاز آوریم. (از: آهنگ های خون)

۱- هستی بزرگ، بر پایه اصول و بنیادهایی استوار است که جلوه و نشانی است از آفریننده ای بزرگ.
2- اندیشه و علم و تلاش بشریّت، کاشف اصول هستی بزرگ تواند بود و نه واضع آن.
3- جنبش و خروش و حرکتی اصیل تواند بود که در مسیر شناخت این اصول باشد.
4- آرمان هدف و نیاز نهایی هر ملّت است، برای زیست سرافراز در پهنه نظام هستی و جامعه بزرگ بشری.
5- آرمان، تنها نه از مغز است که با خون همراه است و بلکه، خود خون است.
6- آرمانخواه، پوینده، کوشنده، پیام آور و فنا در اصول آرمانی و مجری کوشش های فردی، خانوادگی و اجتماعی برای رسیدن به آرمان ملّت بزرگ ایران است.
7- آرمانخواه داند که فدای آیین گشتن، یگانه آرزوست.
8- «پان ایرانیسم» آرمان نهایی ملّت بزرگ ایران است؛ برای یگانگی، شکوفایی و اقتدار ملّی.
9- «پان ایرانیسم» نهضتی است “جهان شمول” که با اعتقاد به هستی بزرگ به جهان بشری می اندیشد. مکتب ناسیونالیسم، جهان بینی «پان ایرانیسم» است.
10- «پان ایرانیسم» نه تنها برای ملّت بزرگ ایران که برای همه جامعه بشری احکام برگرفته از انظام هستی بزرگ را اعلام می دارد.
11- «پان ایرانیسم» جهان شمول است و نه جهان وطن.
12- در نظام هستی بزرگ، “خانواده” واحد اصیل و برتر اجتماع است.
13- «ملّت»، بنیاد گرفته بر “خانواده” و مقوله ای است تاریخی و اجتماعی.
14- ملّت، شکل دهنده جامعه و تاریخ و آینده بشریت است؛ پس جهان، جهان ملّت هاست.
15- “حقوق جامعه بشری” در واحد ملّی و جهان ملّت ها، تعیین کننده “حقوق فردی و اجتماعی” است.
16- نظام جامعه بین الملل می باید بر اساس شناخت “حقوق ملّت ها” برپا گردد.
17- به حکم سرنوشت و تاریخ، ملّت بزرگ ایران وظیفه دارِ شناخت، هدایت، و صیانت از چنین نظام و حقوق جامعه بشری است.
18- «حزب پان ایرانیست» جلوه تشکیلاتی نهضت «پان ایرانیسم» و اجرا کننده فرمان های تاریخ و اجتماع می باشد.
19- ما به سوی آنچنان نظام سیاسی و اجتماعی در حرکت هستیم که همه اقوام جامعه بزرگ ایرانی، تیره های قومی و فرهنگی و مذهبی وابسته به آن، در تشکلی بزرگ و همه جانبه قرار دهد؛ بنابراین در هر بخشی از “جامعه بزرگ ایرانی”، مقوله های سیاسی و اجتماعی، به هرگونه که باشند، می باید در مسیر ایفای این رسالت حرکت کنند.
20- جلوه های اعمال سیاست «پان ایرانیسم» در “جامعه بشری” و “جامعه ملّی” چنین خواهد بود: «ضد استعمار، ضد استثمار، ضد استبداد»
21- همکاری جهانی آری، قبول سلطه گری جهانی نه.
22- اقتدار جامعه بزرگ ایرانی و فرهنگ «ایرانزمین» که چون روح در کالبد ملّت است، تضمین کننده وصول به این آرمان هاست.

 

ب – اصول کلی استراتژی «حزب پان ایرانیست»

۱- «حزب پان ایرانیست» حزبی است دگرگون طلب و خواهان ایجاد نظمی بنیان گرفته بر مبانی تاریخی و اجتماعی و فرهنگی «ملّت بزرگ ایران».
2- نظمی که «حزب پان ایرانیست» خواهان آن است، علیه هیچ یک از تیره ها، هیچ یک از قومیت ها و هیچ یک از گروه های وابسته به ملّت ایران نیست. نظم فردا، نظمی است برای رسیدن به وحدت و آزادگی و اقتدار و رفاه ملّت ایران. کسانی که با عظمت و وحدت ملّت ایران بستیزند، نظم پرشکوه و یگانگی طلب ما، بر ضد آنان است.
3- نظام حکومتی ایران، در هر زمان باید منطبق با نیاز ملّت و تبلور اراده آگاه ملّی و مظهر حق “حاکمیّت ملّت بزرگ ایران” باشد. از دیدگاه نهضت ما، شکل حکومت چونان ظرفی است که مظروف آن باید آرمان‌های “اقتدار ملّی”، عظمت و سرافرازی ملّت ایران و پایان بخشیدن به دوران سیاه پراکندگی، استعمارزدگی و عقب ماندگی ها باشد.
4- «حزب پان ایرانیست» اجرای سیاست «پان ایرانیسم» را تنها راه حفظ استقلال و تأمین وحدت و آزادگی و اقتدار ملّت ایران می داند. سیاست نزدیکی یا دوری با دولت های دیگر و حکومت های ایران را در ادوار گوناگون، با این سیاست، میزان حمایت و یا مبارزه خود با آن ها قرار می دهد.
5- در هر مقطعی از زمان، قانون اساسی باید بیانگر احترام به دیانت اسلام و دیگر ادیان الهی، آزادی های اجتماعی و سیاسی مردم ایران، ضامن حق حاکمیّت ملّی و مظهر اراده آزاد ملّت بزرگ ایران و گویای روابط عادلانه ملّت و حاکمیّت و بستر نیل به عدالت اجتماعی، عدالت اقتصادی، و عدالت سیاسی باشد.
6- هیچ گروهی از مردم ایران، تافته جدا بافته از «ملّت ایران» نیست.

 

پ – اصول سیاست خارجی

۱- سیاست خارجی باید مدافع حقوق ملّی و تاریخی «جامعه بزرگ ایرانی» در جامعه بین الملل و در رابطه با کلّیه کشورهای جهان باشد. در این راستا سیاستی فعال و پر تحرک و مستمر را بر پایه اصول زیر ضرور می دانیم:
2- هماهنگی با ملّت های جهان بر اساس شناخت حقّ حاکمیّت هر ملّت.
3- مبارزه با سیاست تبعیض نژادی و هرگونه سیاست متجاوز به حقوق جامعه بشری در هرکجای جهان که باشد.
4- مبارزه با هرگونه سیاست استعماری، به هر رنگ و شکل.
5- حمایت از جنبش های آزادگی طلب و وحدت خواه.
6- قراردادها، کنوانسیون ها، منشورها و معاهدات جهانی را که در بر گیرنده اهداف جامعه بشری در نیل به صلح جهانی و رعایت حقوق حقّه و یکسان ملّت ها باشد، تأیید می نماییم.
7- دوستی ملّت ایران را با تمامی ملّت های جهان، گذشته از شکل حکومتی آن ها، با حفظ حقوق و احترام متقابل خواستاریم.
8- تبدیل سازمان ملل متحد را به کانون تفاهم و حفظ حقوق ملّت ها، به دور از نفوذ ابرقدرت ها خواستاریم.
9- حق وتو از ابزار مؤثر سیاست های سلطه گرِ جهانی است، حذف آن خواست همه ملّت های ستم کشیده جهان است.
10- اتخاذ “سیاست مستقل ملّی”، متضمن اعتلای ملّت ایران در جامعه بشری است.
11- سیاست خارجی، باید به دور از هرگونه گرایش به سیاست های سلطه گر خارجی باشد.
12- سرنوشت مردم بحرین از سرنوشت ما جدا نیست، از مبارزات آزادگی طلب آنان دفاع می کنیم.
13- “خلیج فارس” شاهرگ حیاتی ملّت ایران است. با نفوذ و حضور سیاست های سلطه گر خارجی در این دریای ایرانی، مبارزه ای بی امان داریم.
14- کردها، وابستگان ملّی، قومی، تاریخی، و فرهنگی ما هستند؛ در هرکجای جهان، در هر شرایط و با همه توان، از حقوق آنان دفاع خواهیم کرد.
15- حمایت همه جانبه از حقوق کردها، شیعیان و دیگر وابستگان فرهنگی، مذهبی، و قومی ملّت بزرگ ایران، از اصول قطعی سیاست خارجی «پان ایرانیسم» می باشد.
16- پیوند یگانگی و هم خانمانی با مردمان افغانستان و تاجیکستان، ناگسستنی است.
17- سرزمین خوارزم و فرارود (ماوراء النهر)، پایگاه و خاستگاه زبان فارسی است؛ با آنان جدایی نداریم.
18- ساکنان سرزمین تاریخی قفقاز از ما جدا نیستند؛ با آنان تاریخ و سرنوشت مشترک داشته و داریم.

 

ت – سیاست های دفاعی و نظامی

۱- تاریخ نیاخاک ما، از دیرباز حکایت از یورش ها و تجاوزات قدرت های سلطه گر زمان به میهن ایرانیان دارد.
2- رسالت تاریخی نیروهای مسلح ما و آمادگی دفاعی و اقتدار نظامی آن ها برای جلوگیری از هرگونه تجاوز و تعدی به “حقوق تاریخی و سرزمین ملّت بزرگ ایران” مورد توجه بی چون و چرای ما است.
3- تاریخ گواه آن است که هرگاه نیروهای مسلح ایران، نیرومند و هوشیار بوده، ملّت های منطقه در آسایش زندگی می کردند و صلح جهانی نیز از استحکام بیشتر برخوردار بوده است.
4- از آنجا که مسابقه تسلیحاتی و رقابت تولید کنندگان جنگ افزارها در منطقه و پیرامون ما، همچنان رو به تزاید است، خوش باوری و خطای محض است که حتی یک دم از افزایش توان رزمی نیروهای نظامی خویش غافل بمانیم.
5- تاریخ گذشته و معاصر گویای این است که همواره خلاء حضور نیروهای نظامی و دلاوران نیروی دریایی ایران را قدرت های استعماری پرکرده اند. نیروهای زمینی، دریایی، وهوایی ما باید در نهایت قدرت و صلابت و نه تنها پاسدار مرزها و آسمان‌ و دریاهای میهن ایرانیان باشند، بلکه امنیت و اعتماد همه وابستگان فرهنگی و مذهبی و قومی ما را تضمین نمایند.
6- نیروهای نظامی ما باید در پهنه آب ها و فراز آسمان ها پشتیبان حقوق و جنبش های به حق آزادگی طلب ایرانیان خارج از مرزهای کنونی باشند.
7- در برابر دشمنان مسلح باید تا دندان مسلح بود.
8- حضور ناوگان نیرومند ایران در آب های جهانی از بایدهای حفظ موجودیّت و اقتدار ملّی و ایفای رسالت ملّت بزرگ ایران در برابر جامعه بشری است.
9- آموزش و تقویّت نیروهای مردمی جهت حضور در پهنه دفاع ملّی از ضرورت های سیاست دفاعی ملّت ایران است.
10- سرنوشت “جهان ملّت ها” بی ارتباط با آینده میهن ایرانیان نیست. تلاش در حصول توافق‌ نهایی برای تضمین صلح جهانی را مهم ترین وظیفه همه دولتمردان جهان بشری با هر شکلی از حکومت می دانیم.
11- “دریای مازندران” را از جنگ افزارها دور نگهداریم. اگر دیگران چنین نکنند، قدرت دفاعی ما باید متناسب با دفاع از حقوق تاریخی و مصالح ملّی ما در این منطقه باشد.
12- پیمان دفاعی منطقه ای را ترجیحاً با کشورهایی که با ما دارای تبار، فرهنگ و مخاطرات مشترک می باشند، ضرور می دانیم.
13- خلع سلاح عمومی را ضامن نیل به صلح جهانی و همزیستی مسالمت آمیز همه ملّت های جهان می دانیم.
14- خلع سلاح اتمی باید جدی ترین کوشش جهان بشری و سازمان های بین المللی باشد تا ملّت های جهان به دور از هرگونه هراس و اضطراب به شکوفایی فرهنگی و اجتماعی و اقتصادی خویش بپردازند.
15- تا زمانی که خلع سلاح اتمی در تمامی نقاط جهان تحقق نیابد، ملّت ایران ناچار از دستیابی به سلاح اتمی به منظور حفظ تعادل قوا و احساس امنیت ملّی می باشد.

 

ث – نظام قانونی و قضایی

۱- انسان و خانواده و ملّت و جامعه بشری باید عناصر مورد توجه و تأکید نظام قانونی باشد.
2- نظام قانونی بر پایه اصول عدالت اجتماعی، عدالت سیاسی، و عدالت اقتصادی تعیین کننده مرزها و حدود و ثغور و تکلیف هر عضو از جامعه و همه ساختارهای سیاسی و اجتماعی خواهد بود.
3- نظام قانونی می باید از سوی قوّه قضاییه ای نیرومند، سالم و تأثیر ناپذیر (چه از نظر شکل و چه از نظر محتوا) صیانت شود.
4- عدالت قضایی تضمین کننده نظام اجتماعی سیاسی و فرهنگی جامعه آرمانخواه خواهد بود.
5- خانواده های ایرانی و افراد در برابر قانون یکسان و برابرند.
6- صیانت‌ از حقوق و آزادی های ملّت ایران و خانواده ها و افراد، از اهم وظایف نظم قضایی است.
7- حکومت قانون آن هم قوانین عادلانه، ضامن حفظ حقوق فردی و اجتماعی است.
8- وضع و اجرای قوانین عادلانه، گوهر انسانی را در بستر تاریخ و اجتماع پاس می دارد.
9- نظم قضایی پیشرو و منطبق با نیازهای اقتصادی و اجتماعی و سیاسی ملّت ایران در مقایسه با حقوق جامعه بشری، ستون فقرات سالم نظام اجتماعی محسوب می گردد.
10- هماهنگی بین حقوق و تکالیف فرد و خانواده، ملّت و حاکمیّت و صیانت از یک حقوق و تکالیف، مهم ترین وظیفه نظم قضایی است.
11- امنیت و عدالت جز در پناه قوانین عادلانه و اجرای عادلانه قوانین متصور نمی باشد.

 

ج – عدالت سیاسی

۱- عدالت سیاسی تکالیف و حقوقی است که هر فرد ایرانی برای مشارکت در امور سیاسی و تعیین سرنوشت ملّت و میهن خود دارا می باشد.
2- هر ایرانی به حکم وابستگی به جامعه بزرگ ملّی حق دارد که آزادانه و فارغ از رنگ و زبان و گویش و دین و موقعیت سرزمینی در میهن بزرگ ایرانیان از حقوق سیاسی برابر با هم میهنان خود برخوردار باشد.
3- ایرانیان، اعم از زن و مرد باید از حقوق انسانی، سیاسی، اجتماعی، و فرهنگی برخوردار بوده و به طور یکسان از حمایت قانون بهره مند شوند.
4- شرف، حیثیت، جان، مال، مسکن، و شغل هر ایرانی باید مصون از هرگونه تعرض باشد.
5- هر ایرانی باید از آزادی اندیشه، گفتار، نوشتار، شرکت در احزاب و اجتماعات، و اداره امور زندگی شخصی در چارچوب قوانین عادلانه برخوردار باشد.
6- تفتیش عقاید به هر شکل و روش، بازرسی و نرساندن نامه ها، ضبط و فاش کردن مکالمات تلفنی، افشای مخابرات تلگرافی، و تلکس، نمابر و… و یا سانسور این وسایل ارتباطی در مورد هر ایرانی را محکوم می دانیم.
7- تشکیل احزاب آزاد است، هر ایرانی مجاز و ذی حق است با حضور در تشکل های اجتماعی خواهان ایجاد تحولات سیاسی، اقتصادی و اجتماعی باشد.
8- استقرار حکومت انحصاری یا تک حزبی را مردود می دانیم.
9- مردم میهن ما را باید از مواهب توسعه و تقویّت نهادهای سیاسی دموکراتیک بهره مند ساخت، تا بتوانند اراده آزاد خویش را در سرنوشت میهن و ملّت خود اعمال نمایند.
10- هر ایرانی حق دارد با شرکت فعالانه در مبارزات سیاسی، اعتقادات و سلایق خویش را در تدوین و استقرار حکومت متکی به آراء اکثریت مردم اعمال نماید.
11- عدالت سیاسی اقتضاء دارد که حکومتی معطوف به آرمان های ملّت بزرگ ایران و برخاسته از اراده آزاد مردم ایران باشد.
12- این سرزمین، ایرانزمین است؛ در ایرانزمین هیچگونه اندیشه ضد عظمت، ضد سرافرازی و ضد یگانگی ملّت ایران جایگاهی ندارد.
13- حاکمیّت باید حامل اندیشه و رسالت یاد شده باشد، در غیر اینصورت به هر شکلی که جلوه نماید، از نظر ملّت ایران مردود است.
14- هر سازمان اداری باید خشتی از بنای عظیم “نظم ملّی” باشد.
15- هدف عدالت سیاسی عبارت است از برقراری روابط عادلانه و به دور از هرگونه ظلم و ستم و فساد و بهره کشی بین حکومت و مردم و ملّت تا امکان شکوفایی گوهر انسانی و رشد خانواده و سرافرازی و اقتدار ملّی به وجود آید.
16- در نظام عدالت سیاسی، همگی باید یک شعار را سر دهند: «ایران بزرگ و مقتدر فردا، نیازمند کوشش و جانفشانی فرزندان خود می باشد».

 

چ – عدالت اجتماعی

۱- عدالت اجتماعی با تأمین اجتماعی خانواده ها و افراد ایرانی تحقق می یابد.
2- حقوق فردی ناشی از وظیفه فرد در برابر ملّت می باشد.
3- میزان و ارزش کار هرکس در برابر جامعه ملّی و برنامه های ملّی ملاک تعیین ارزش و موقعیت او می باشد.
4- توزیع عادلانه ثروت و درآمد ملّی از اهم شرایط استقرار عدالت اجتماعی است.
5- تعدی مسئولان و دست اندر کاران بر بیت المال و ثروت عمومی قیام بر ضد امنیت ملّی است.
6- به منظور تأمین خدمات اجتماعی ایرانیان باید سازمانی به صورت گسترده، فراگیر، و واحد تشکیل شود.
تأمین اجتماعی مسئولیت تأمین زیست خانواده ها و افراد ایرانی را در مسیر اجرای عدالت اجتماعی به عهده خواهد داشت.
7- هدف تأمین اجتماعی پیوند دادن هر فرد و خانواده ایرانی با نظم فراگیر و استوار رفاهی و اقتصاد ملّی است.
8- تأمین اجتماعی، پدید آوردن شرایطی است که افراد بتوانند استعدادهای خود را در آن بروز دهند و سرمایه های فکری و فیزیکی خود را به نحو احسن در راه اقتدار ملّی به کار اندازند.
9- بیمه های اجتماعی بازوی تواتمند تأمین اجتماعی خواهد بود.
10- هر ایرانی به حکم ایرانی بودن در نظم عدالت اجتماعی از حقوق خاص برخوردار است؛ هیچ ایرانی نباید گرسنه، بدون مسکن، بدون بهداشت، بدون پوشاک، بدون کار و به دور از آموزش متناسب با استعداد و ارزش شخصیت آرمانخواه خود باشد.
11- هدف سیاست رفاهی آن است که خانواده های بیشتری را فعال و کارآمد و سازنده در شبکه کوشش های ملّی قرار دهد و در نتیجه بر میزان تولید کالا و خدمات بیفزاید.

 

ح – زنان

۱- جامعه بزرگ ایرانی هیچگاه به آرمان «اقتدار ملّت بزرگ ایران» دست نمی یابد مگر آنکه به زنان نیز امکان متساوی با مردان برای احراز موقعیت های سیاسی و اجتماعی داده شود.
2- زنان ایرانی در تاریخ سیاسی و اجتماعی جامعه بزرگ ایران، همواره دارای جایگاه رفیعی در پهنه خانواده، مدیریّت کشوری، فرماندهی نظامی، علوم و فنون، و فرهنگ ملّی بوده اند.
3- زنان ایرانی در شرایط کنونی نیز باید عهده دار مسئولیت های بزرگ اجتماعی، سیاسی، و علمی در کنار وظیفه بسیار ارزشمند “حفظ خانواده و مقام بزرگ مادری” باشند.
4- زنان و دختران ایرانی، نیمی از جمعیت میهنمان را تشکیل می دهند و به حق، دوشادوش مردان ایرانی و در مواردی کوشاتر به وظایف ملّی و اجتماعی خویش می پردازند و باید از تمامی مزایای اجتماعی و سیاسی و اقتصادی جامعه بزرگ ایرانی به طور یکسان با مردان بهره مند شوند.
5- پاسداری از نظام ارزشی و سنت های دیرین خانوادگی و اخلاقی برای هر مرد و زن ایرانی ضامن حفظ موجودیّت فرهنگ دیر پای ملّت بزرگ ایران است.

 

خ – جوانان

۱- جوانان ایرانی، پیشاپیش نهضت عظیمی که ملّت ایران رسالت اجتناب ناپذیر آن را در مبارزه ضدّ استعمار، ضدّ استثمار، و ضدّ استبداد نسبت به جامعه بشری به عهده دارد در حرکت خواهند بود.
2- جوانان ایرانی مظهر پویایی و مبارزات عظیم فرهنگی و ارزش های والای انسانی ملّت بزرگ ایران، در پهنه ایرانزمین و جهان بشری می باشند.
3- جوانان ایران، ساندگان فردای پرشکوه ملّت ما و تجسم دهنده نظام اقتدار ملّی برای نسل به حقوق تاریخی و اجتماعی جامعه بزرگ ایرانی هستند.
4- مشارکت جوانان ایرانی در تعیین سرنوشت ملّی و خط مشی های سیاسی، اجتماعی و اقتصادی از حقوق مسلم آن ها است.
5- جوانان ایرانی تشکیل دهنده سپاه عظیم سازمان بزرگ ارشاد ملّی خواهند بود.
6- دولت وظیفه دار رفع موانع و مشکلات تحصیلی، اشتغال و تشکیل خانواده برای جوانان می باشد.
7- برنامه ریزی همه جانبه برای جوانان با نظریابی مداوم از آنان، نسل جوان را در بستر تشکل عظیم ملّی قرار خواهد داد.
8- فرزندان ایران باید از زمان زایش به طور رایگان از حق تندرستی، آموزش و پرورش تا عالی ترین رده تحصیلی، برخوردار باشند.
9- نسل جوان با برخورداری از پروش ملّی، باید آرمان های ملّت بزرگ ایران را تحقق بخشد.
10- ورزش با همه امکانات و وسایل مربوط باید برای نسل جوان همگانی گردد.

 

د – مسکن

۱- هرکس که کار می کند، در ازاء پرداخت بخش کوچکی از حقوق یا دستمزد خویش باید از مسکن مناسب استفاده و به تدریج مالک آن گردد.
2- تأمین مسکن مناسب برای خانواده ها باید از اصول دائم سیاست های دولت باشد.
3- خانواده های ایرانی به محض تشکیل باید از مسکن مناسب بهره مند باشند.

 

ذ – بهداشت و درمان

۱- امنیت اجتماعی بدون تضمین و قبول و تأمین خدمات بهداشتی و درمانی افراد و خانواده های ایرانی تحقق کامل نخواهد یافت.
2- سازمان فراگیر و مسئول تأمین خدمات اجتماعی وظیفه دار پرداخت هزینه های خدمات درمانی و بهداشتی برای نیل به هدف امنیت خاطر هر ایرانی خواهد بود.
3- بهسازی محیط های گوناگون زیستی جامعه ایرانی و پیشگیری از پیدایش و شیوع بیماری ها از مهم ترین وظایف دستگاه های بهداشتی و درمانی است.
4- ایجاد و گسترش مراکز و خانه های بهداشت در روستاها و شهرها به منظور ارائه آموزش به خانواده های ایرانی و استفاده بهینه از ابزار و وسایل و تعلیمات بهداشتی و درمانی ضرورت تأمین اجتماعی است.
5- گسترش و آموزش و تقویّت مداوم اصل “پزشکی جامعه نگر” با منظور داشتن حفظ منافع ملّی.
6- ایجاد و گسترش پزشکی خانواده و برقراری ارتباط بیماران با مراکز تخصصی پزشکی از طریق پزشکان خانواده.
7- آموزش پزشکی و رشته های وابسته به آن می بایست بر اساس نیازهای بهداشتی و درمان جامعه ایرانی باشد.
8- تقویّت و واقعی کردن سازمان نظام پزشکی به منظور حفظ منافع مردم و بیماران و جامعه پزشکی ایران.
9- آموزش مداوم و ضمن خدمت پزشکان و گروه های وابسته.
10- تنظیم خانواده بله، کنترل جمعیت نه.
11- تنظیم جمعیت با صنعتی شدن ایران و گسترش فرهنگ صنعتی تأمین خواهد شد. روش های ضد مصالح ملّی و بی توجه به آرمان های ملّی محکومند.

 

ر – نظام استخدامی

۱- برقراری عدالت و رفع تبعیض در نظام استخدامی اعم از بخش خصوصی یا دولتی از تکالیف دولت است.
2- سازمان های اداری را خانه تکانی کنید.
3- پرداخت حقوق و دستمزد یکسان در مقابل خدمات و تخصص‌های یکسان .
4- افزایش حداقل حقوق و دستمزدها بر مبنای شاخص‌های واقعی افزایش هزینه ها، به میزان حداقل نیازمندی های یک خانواده.
5- محدود کردن منطقی حداکثر مجموع دریافت ها (حقوق، دستمزد، پاداش و…) و ایجاد سقف مناسب به منظور توزیع عادلانه درآمد و جلوگیری از تورم قیمت ها در سازمان های دولتی و خصوصی.
6- مسئول بودن هر دستگاه استخدام کننده اعم از دولتی و خصوصی در برابر رفاه خانوادگی کارکنان خود.

 

ز – بخش فرهنگی

۱- فرهنگ به منزله روح در کالبد ملّت است. فرهنگ ملّی اندیشه های نیرومند نسل های گذشته و عامل پرورش نیروهای خلاقه یک ملّت است. هر نسلی باید ثمره کوشش نسل های پیشین را گرفته و بر آن بیفزاید، به بیانیدیگر فرهنگ مجموعه ای از ارزش های والای پذیرفته شده یک ملّت در طول تاریخ است.
2- فرهنگ رخشای ایرانزمین یادگار ملّت بزرگ ایران در طول سده ها و هزاره هاست، آن را درون و برون از ایرانزمین پاس می داریم.
3- فرهنگ ایرانزمین گنجینه‌ هنرهای ملّی و آداب و سنن جامعه بزرگ ایرانی از گذشته دور تا به امروز است، این میراث گران بها را ارج نهیم.
4- تبادل فرهنگی با کلّیه سرزمین ها و اقوام ایرانی و غیر ایرانی که در طول تاریخ در بستر فرهنگ پر بار ایرانی زندگی کرده یا با آن آشنا بوده اند.
5- “زبان فارسی” روان ملّت‌ ما و یکی از وجوه مشترک فرهنگی ما با سایر اقوام ایرانی و غیر ایرانی است؛ پاسداری از زبان فارسی و گویش های گوناگون آن وظیفه حکومت آرمانخواه می باشد.
6- عرفان و ادبیّات عرفانی از جلوه های فرهنگ ایرانی است آن را پاس می داریم.
7- فرهنگستان زبان و ادبیّات فارسی مرکز توسعه و نشر زبان فارسی در قلمرو جهان فرهنگ پارسی است. فرهنگستان زبان فارسی باید با شرکت پژوهشگران همه فارسی زبانان جهان تشکیل گردد.
8- فرهنگ ایرانزمین مجموعه ای از فرهنگ های قومی و گویش های اقوام ایرانی است، صیانت از آن و احترام به سنت های تبار ایرانی را وظیفه خود می دانیم.
9- معماری و نظام شهرسازی و روستایی ایران از پایه های نظم فرهنگی جامعه بزرگ ایرانی است؛ نوسازی نباید به قیمت ویرانی بافت و سنت های دیرین شهرسازی و معماری ملّی صورت گیرد.

 

ژ – آموزش و پرورش

هدف نظام آموزش و پرورش باید تربیت فرزندان ایرانزمین برای خدمت به موجودیّت اصیل و جاودانه ملّت ایران باشد؛ آماده شدن در راه خدمت به ملّت، راه تکامل فرد و تظاهر ملکات و صفات انسانی است. برای تحقق این هدف اجرای موارد زیر ضرور است:

۱- محور قرار دادن آیین تربیتی ملّت گرایی «ناسیونالیسم» که کامل ترین آیین تربیت گوهر انسانی و رسیدن به کمال در راه خدمت به ملّت و جامعه بشری است.
2- آموزش و پرورش باید معطوف به آرمان های تاریخی و اجتماعی ملّت ایران باشد.
3- به فرزندان این سرزمین باید نقطه حرکت واحد، و امکان و فرصت متساوی در آموزش و پرورش داده شود.
4- طرح نظام جامعه آموزش ملّی باید متضمن تأمین آرمان های ملّت ایران باشد.
5- ارائه آموزش رایگان و با کیفیّت مناسب در همه سطوح تحصیلی هماهنگ با پیشرفته ترین علوم و فنون موجود در جهان و منطبق با نیازهای ملّی برای همه فرزندان جامعه ایرانی از وظایف قطعی دولت است.
6- آموزش متکی به پول موجب محروم کردن اکثریت افراد با استعداد از حق مسلم آن ها و محروم ساختن ملّت از حق بهره مند گشتن از استعدادها و توانایی های فرزندان ایران است.
7- آموزش مختوم به شغل، از اصول اجتناب ناپذیر نظام آموزش ملّی است.
8- برقراری دو اصل پیوستگی تعلیمات و مشاغل برای تحقق وابستگی دانش آموزان، دانشجویان و جوانان به موجودیّت ملّت بزرگ ایران ضروری است.
9- آموزشگاه ها باید نمونه سازمان تولید برای ایجاد اشتغال متناسب با نیازمندی های کشور باشد. ملاک پذیرش دانش آموزان در آموزشگاه ها، فقط استعداد و شایستگی آن ها خواهد بود.
10- معلّمان و مدرسان آموزشگاه ها و مراکز آموزشی باید از رفاه کامل برخوردار باشند تا بتوانند فرآیند آموزش را طراحی و رهبری کنند.
11- درهای دانشگاه ها و مدارس پویای ایران را به روی هم میهنان ساکن خلیج فارس و ایرانیان برون از مرزهای کنونی بگشاییم.
12- پرورش ملّی، ضرورت انکارناپذیر امروز و فردای جامعه بزرگ ایرانی است.
13- انسان با استعداد در نظام پرورش ملّی به دور از هر گونه مانع باید در زمانی هرچه کوتاه تر دوران پرورش و آموزش را به پایان رسانده و در زمانی هرچه طولانی تر جامعه را از برکت استعداد خود بهره مند سازد.
14- پروش ملّی فریضه ای است فراموش شده، باید سازمان پویای پرورش ملّی را برای اجرای اصول آن آماده ساخت.
15- نوباوگان، نوجوانان، و جوانان ایرانزمین باید در تار و پود سازمان بزرگ پرورش ملّی متشکل گردند.
16- خانواده‌های ایرانی تبار باید در برابر هدف های پرورش ملّی قبول مسئولیت جدی نمایند.
17- پرورش اجتماعی برای شناخت مسئولیت در برابر خانواده، و خانواده در برابر ملّت، از اهداف پرورش ملّی می باشد.
18- تعمیم پرورش سیاسی بر مبنای شناخت موجودیّت ملّی، حقوق سیاسی تاریخی و ارتقاء پایگاه ملّت بزرگ ایران در جامعه بشری.
19- پرورش انسان ایرانی بر اساس شناخت ژرف ویژگی های فرهنگ ایرانزمین و اندیشه های والای انسانی و معارف الهی.

 

س – اقتصاد

۱- اقتصاد ملّی باید نهضت عظیمی را تدارک ببیند که انسان را از اسارت پول، تکنولوژی بدون آرمان، و بوروکراسی (دیوان سالاری) نجات دهد و نظامی را بنیان نهد که دیگر در آن “انسان، تنها وسیله نباشد”. رفاه انسانی در معنی حقیقی آن پدید آوردن امکان پرورش همه جانبه انسان‌ها و ایجاد زمینه شناخت مواضع فرد در خانواده و خانواده در ملّت و ملّت در جامعه بشری است.
2- شکوفایی اقتصاد برنامه ای و ارشاد شده ملّی برای نیل به آرمان های ملّت بزرگ ایران و جامعه بشری، نه اقتصاد برای اقتصاد.
3- افزایش حجم برنامه های ملّی و نیز افزایش قدرت تولید نیروی انسانی، به ویژه خانواده ها از مبانی اقتصاد ملّی است.
4- خانواده های پر جمعیت و کم درآمد باید به تدریج از پرداخت حق بیمه معاف شوند.
5- ملّی کردن خدمات آموزشی، درمانی و بهداشتی از اهرم های سیاست رفاهی خانواده هاست؛ با بالا بردن قدرت تولید خانواده از آموزش های لازم در جهت احراز کیفیّت و تخصص جبران این هزینه ها و تعادل اقتصادی خواهد شد.
6- اقتصاد ملّی بر اساس شناخت و صیانت از مالکیّت و اقتصاد خانواده بنیان می گیرد، در چنین اقتصادی استثمار فرد از فرد محکوم است.
7- سرمایه باید حمایت و هدایت شود، سرمایه حقّ حکومت ندارد.
8- تجارت جهانی چنانچه با استفاده از مقررات صادرات و واردات و تعرفه های گمرکی و مصرف اجباری و در تعارض با اقتصاد ملّی باشد، مردود است.
9- ارتقاء سطح بازرگانی و مبادلات تجاری و هم آهنگی‌ بهای تولیدات صنعتی با مواد اولیه و تشویق افزایش تولیدات ملّی و تأمین فروش این تولیدات در بازارهای جهانی با نرخ عادلانه می‌تواند نویدی برای برقراری عدالت اجتماعی در جامعه بشری باشد.
10- کوشش های عمرانی و خدمات اجتماعی و اقتصادی را در مرزها و ساحل‌ها، برون از مرزها، برای همه ایرانیان توسعه می‌دهیم.
11- ثروت ملّی و منابع طبیعی تنها متعلق به نسل حاضر نیست فقط در برابر کار مولد وتأمین منافع نسل‌های آینده می‌توان از آن استفاده نمود.
12- استثمار اقتصادی ملّت ها جلوه‌ نوین استعمار است، آن را محکوم می کنیم.
13- سیاست بازرگانی خارجی باید بر اساس مناسبات متعادل و متقابل و به دور از هرگونه نفوذ و تحمیل باشد.
14- ایجاد و گسترش تعاونی های تولید و مصرف و مسکن از اهم محورهای نظام اقتصاد ملّی است.
15- هدف اقتصاد ملّی در امر کشاورزی چنین است: صیانت از پیوند خانواده با خاک و بالا بردن میزان تولید در واحد کشت با حفظ محیط زیست.
16- حضور گسترده ناوگان بازرگانی ایران در دریای مازنداران و خلیج فارس و دریای مکران و آب های آزاد از اهم اهداف اقتصاد ملّی است.
17- برنامه های گسترده اقتصادی در خلیج فارس و سایر سرزمین های ایرانی نشین باید تابعی از برنامه ها و سیاست های جهان شمول «پان ایرانیسم» باشد.

 

ش – صنعت

۱- تلاش هرچه بیشتر در راه صنعتی شدن ایرانزمین.
2- تفکر صنعتی، ضرورتی تاریخی و اجتماعی است. گسترش آن در میان جوانان و خانواده های ایرانی، نیاز ملّی است.
3- بهبود هرچه بیشتر کیفیّت تولیدات صنعتی در سطح استانداردهای جهانی مورد تأکید است.
4- حمایت از صنایع داخلی به منظور نیل به خودکفایی و حضور در بازارهای جهانی با رعایت منافع مصرف کنندگان از ضرورت های توسعه صنعت ملّی است.
5- ایجاد مراکز پژوهش و تحقیقات در کنار هر واحد تولیدی و صنعتی برای نیل به نوآوری را ضرور می دانیم.
6- تأسیس واحدهای آموزش فنی و حرفه ای و فناوری در سطوح مختلف برای توسعه دانش فنی و رفع نیازمندی های صنعتی کشور و جذب نیروهای دانش آموخته در این مراکز الزام آور است.
7- صنایع کلیدی و مادر باید تحت مدیریّت پیشرفته و متحول دولت باشد.
8- تلاش مجدانه در جهت بازاریابی منطقه ای و جهانی برای فروش تولیدات صنعتی از اهم نیازهای صنعت ملّی است.
9- هدایت پس اندازهای خانواده ها برای خرید سهام مؤسسات تولیدی با تضمین و حمایت دولت.
10- صنعتی شدن ایرانزمین هرگز نباید محیط زیست سرزمین ها و آب‌ راه ها و دریاها را به مخاطره اندازد.

 

ص – کارگری

۱- سندیکاهای کارگری برای دفاع از حقوق کارگران و آموزش و افزایش کیفی مهارت های خانواده های آنان در بستر پرورش ملّی تشکیل شود.
2- آموزش ضمن کار برای افزایش مهارت و بهره وری کارگران.
3- تأمین مسکن از سوی واحدهای صنعتی خصوصی و دولتی با تشکیل تعاونی های مسکن، تخصیص جزئی از درآمد هر کارگر به تعاونی مسکن.
4- تأمین بهداشت و درمان کارگران و خانواده های آنان از طریق سازمان تأمین خدمات اجتماعی در سراسر ایران.
5- سهیم کردن کارگران در سود کارخانه ها و واحدهای تولیدی با نظارت و تضمین سازمان خدمات اجتماعی.
6- برگزاری و گسترش هرچه بیشتر اردوهای پرورشی و آموزشی برای خانواده ها و فرزندان کارگران.
7- ترمیم مداوم حقوق و مزایای کارگری به تناسب افزایش شاخص هزینه های زندگی در قالب سیاست توزیع عادلانه درآمد ملّی.
8- برقراری تأمین مستمری دوران بیکاری برای کارگران بر اساس ضوابط سازمان تأمین خدمات اجتماعی.

 

ض – کشاورزان و دامپروری

۱- اراضی در اختیار دولت به منظور توسعه کشاورزی باید به خانواده های روستایی واگذار گردد.
2- ایجاد قطب های کشاورزی از طریق توسعه و تمرکز تعاونی های روستایی به نحوی که به مالکیّت و پیوند خانواده ها با زمین خدشه ای وارد نسازد.
3- حمایت ارشادی و فنی و آموزش در جهت افزایش هرچه بیشتر تولید فرآورده های کشاورزی.
4- تنظیم قیمت فرآورده های کشاورزی متناسب با قیمت های واقعی سایر کالاها.
5- برنامه ریزی برای اراضی زیر کشت و تضمین خرید مازاد تولیدات کشاورزی از سوی دولت.
6- مکانیزه کردن کشاورزی به منظور بهره وری هرچه بیشتر و بهتر.
7- بیمه محصولات کشاورزی از آغاز تا انجام.
8- هدایت ارائه خدمات مورد نیاز به خانواده های روستایی.
9- درختکاری و ایجاد فضای سبز و مراتع در روستاها و شهرهای ایران باید به عنوان یک سنت مقدّس و دیرین احیاء شود.
10- حفظ جنگل ها به عنوان موهبت خدادادی و ثروت ملّی و نیز تلاش در جهت توسعه جنگل و جنگل کاری را فریضه ملّی می دانیم.
11- دامداری از مشاغل کهن اقوام ایرانی است، باید آن را با روش های نوین گسترش داد و به احداث مراتع وسیع و مورد نیاز این صنعت مبادرت ورزید.
12- ایلات و عشایر در طول تاریخ از نگاهبانان هویت ایرانی و تمامیت اراضی و نیز محور دامداری ایران بوده اند، تأمین نیازمندی های آنان به نحو شایسته ضرور است.

 

پاینده ایران