تغییرات شدید در درخشش ستاره ابط‌الجوزا (Betelgeuse)، ما را به لحظه شگفت‌انگیز انفجار این ستاره غول‌پیکر و کهنسال در صورت‌فلکی شکارچی (Orion) نزدیک میکند.»
وقتی سوخت ستاره‌ای به پایان میرسد،دیگر نمیتواند انرژی کافی دربرابر گرانش خود تولیدکند.
در نبود انرژی، ستاره فرو میپاشد که منجر به افزایش شدید دما و فشار آن می شود و یک انفجار بزرگ یا Supernova رخ میدهد.
این انفجار تشعشعات مرگبار رادیواکتیو را برای منظومه‌های مجاور بهمراه دارد، ولی فاصله ۶۵۰ سال‌نوری زمین با ستاره ابط‌الجوزا فاصله امنی برای ما است.
