شورای عالی رهبری
دکتر سهراب اعظم زنگنه – دبیر کل
متخصص قلب و عروق از دانشگاه ملی پیشین (دانشکده علوم پزشکی شهید بهشتی).
دکتر سهراب اعظم زنگنه در دوره دبیرستان (حدود سالهای ۴۵ – ۱۳۴۴) از راه روزنامه خاک و خون با حزب پان ایرانیست آشنا شد و پس از مدتها شرکت در نشستهای آشنایی حزب پان ایرانیست، در ۲۲ تیر ماه ۱۳۴۷ به عنوان یک دانشجوی پزشکی بیست ساله به پیشنهاد روانشاد دکتر ابراهیم میرانی به عضویت آزمایشی حزب پان ایرانیست نایل آمد و چند سال بعد به عضویت رسمی حزب مفتخر شد.
دکتر زنگنه کوششهای خود را از عضویت در نیروی دانشجویی حزب در دانشگاه ملی آغاز کرد و به ترتیب عهده دار مسئولیتهای حزبی ذیل شد: دستیار نیروی دانشجویی، نیرودار نیروی دانش آموزی، نیرودار نیروی دانشجویی، مسئولیت سازمان دانش آموزان حزب در تهران، عضویت در نیروی گارد حزب، دستیاری نیروی گارد حزب در تهران، مسئولیت سازمان جوانان حزب در تهران، مسئولیت تشکیلات نوپای حزب در زابل، مسئولیت آموزش تشکیلات سیستان و بلوچستان.
دکتر زنگنه پس از واقعه ۲۲ بهمن ۵۷، به فرمان رهبر جاوید حزب پان ایرانیست – پزشکپور بزرگ – به عضویت شورای رایزنان حزب پان ایرانیست درآمد.
در کنگره هفتم حزب به عنوان نفر دوم برگزیده کنگره، به عضویت شورایعالی رهبری حزب درآمد و سپس، با تصویب شورایعالی رهبری، به عنوان رابط و مسئول تشکیلاتهای شهرستانهای حزب پان ایرانیست انتخاب شد.
در کنگره نهم حزب در سال ۱۳۸۱، با بالاترین رأی به عضویت شورایعالی رهبری برگزیده شد و با رأی شورایعالی رهبری مسئولیت دبیرکلی حزب پان ایرانیست را عهده دار شد. مسئولیت ایشان به عنوان دبیرکل تا مهر ماه ۱۳۸۷، به مدت شش سال ادامه داشت و با استعفای شخصی ایشان و سپاس شورایعالی رهبری از زحمات ایشان پایان یافت.
دکتر زنگنه، به محض فارغ التحصیلی پزشکی، بر پایه آموزه های پان ایرانیستی بطور داوطلبانه به خدمت در مناطق محروم تر کشور پرداخت: نخست به عنوان افسر پزشک هنگ ژاندارمری در زابل و سپس به زاهدان و کلیه شهرها و روستاهای سیستان و بلوچستان و هرمزگان، به عنوان مدیریت ریشه کنی مالاریا و مبارزه با بیماری های واگیر استان مزبور و پس از آن به عنوان متخصص قلب و عروق و مدیریت بخش پزشکی اجتماعی دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان و رییس بخش قلب و عروق بیمارستان شهید محمدی بندر عباس.
پس از بیست و سه سال خدمت در سیستان و بلوچستان، به دانشگاه علوم پزشکس شهید بهشتی تهران منتقل شد و پس از بازنشستگی، سالهاست که مطب شخصی و مؤسسات خصوصی همچنان به ارایه خدمات پزشکی می پردازد.
مهندس ابراهیم قیاسیان
مهندس ابراهیم قیاسیان در چهارم فروردین ۱۳۲۹ در گچساران زاده شد. شماری از مسوولیت های حزبی ایشان پس عضویت در حزب به شرح ذیل می باشد :
در هفده سالگی رابط حزب در جزیره خارک – در هژده سالگی رابط حزب در شهرستان آغاجاری – در نوزده سالگی مسوول دفتر سرور پزشکپور در تهران – از سال ۱۳۵۱ مسوول تشکیلات حزب در شوش و هفت تپه – از سال ۱۳۵۵ مسوول تشکیلات حزب در استان کهکیلویه و بویر احمد – سرپرست حزب در استان خوزستان به مدت یک سال
ایشان در کنگره های هفتم، هشتم و نهم حزب پان ایرانیست به عضویت علی البدل شورای عالی رهبری حزب برگزیده شدند که پس از درگذشت سرور دکتر ابراهیم میرانی به عضویت اصلی شورای عالی رهبری درآمدند.
اسماعیل رحیمی
در سال ۱۳۴۳ توسط شادروان دکتر اسماعیل فریور در ارومیه با حزب پان ایرانیست آشنا شدند و پس از ماهها حضور مستمر در نشستهای تماس حزب، در خرداد ماه ۱۳۴۴ رسماً به افتخار عضویت در حزب پان ایرانیست درآمدند و در حضور رهبر جاوید حزب – پزشکپور بزرگ – مراسم سوگند حزبی را انجام داند.
پس از راهیابی شادروان دکتر اسماعیل فریور به بیست و دومین دوره مجلس شورای ملی به نمایندگی از مردم ارومیه، ایشان به عنوان سخنگوی تشکیلات ارومیه و دستیار دکتر فریور به انجام مسئولیتهای حزبی پرداختند و پس از چهار ماه، به دلیل مشغله های دکتر فریور، مسئولیت اداره تشکیلات حزب پان ایرانیست در ارومیه از سوی سرور پندار به ایشان واگذار گردید.
در مسیر این مسئولیت، پس از کوششهای شبانه روزی و ساماندهی سازمانهای حزبی، نخستین تقدیرنامه حزبی را از دست رهبر جاوید حزب دریافت نمودند و سرپرستی سازمانهای حزب پان ایرانیست را در استان آذربایجان غربی عهده دار شدند.
در پی توطئه تجزیه نافرجام بحرین و طرح استیضاح گروه پارلمانی حزب پان ایرانیست علیه دولت هویدا، برخورد خصمانه دولت با حزب پان ایرانیست منجر به تبعید، نفی بلد، اخراج و زندانی شدن بسیاری از پان ایرانیستها، توقیف روزنامه خاک و خون، پایین کشیده شدن تابلوهای حزب در سراسر کشور و تعطیلی دفاتر حزب شد.
به علت مقاومت تشکیلات ارومیه، سرور اسماعیل رحیمی بارها از سوی ساواک و مقامات امنیتی بازداشت شد و تحت تعقیب قرار گرفت تا سرانجام طی حکم غیر منتظره ای، به تهران منتقل و در واقع تبعید شدند و در دبیرستانهای مروی و دارالفنون به تدریس مشغول شدند.
از آن پس فعالیتهای حزبی را به عنوان رابط سازمانهای حزب در غرب کشور، زیر نظر شهید دکتر عاملی تهرانی (آژیر) – قائم مقام رهبر حزب و نماینده وقت مردم مهاباد در مجلس شورای ملی – دنبال کردند.
پس از واقعه بهمن ۱۳۵۷ و بازگشت رهبر جاوید حزب به ایران، پایگاه ارس را آذربایجان برپا کردند و مسئولیت پایگاه زاگرس را به ایرانپرست مبارز، سرور کریم کریم زاده واگزار کردند.
در کنگره هفتم حزب، نخست به عنوان عضو علی البدل یکم انتخاب شدند و پس از درگذشت شادروان مهدی صفارپور، به عنوان عضو اصلی به شورایعالی رهبری دعوت شدند و همچنان این مسئولیت را پس از کنگره های هشتم و نهم، با رأی اندامان حزبی عهده دار می باشند و ضمن عضویت در شورایعالی رهبری، مسئولیت اداره تشکیلات حزب را در غرب ایران به عهده دارند.
زهرا صفارپور (غلامی پور)
در سالهای ۳۱ – ۱۳۳۰ با نشان حزب پان ایرانیست که بر دیوارهای خرمشهر نقش بسته بود آشنا شدند و پس از ازدواج با شادروان مهدی صفارپور، مسیر زندگی را در راه سربلندی ایران دنبال کردند.
فروردین ماه ۱۳۴۳ کوشندگی های خود را در حزب پان ایرانیست آغاز کردند و در همه حرکتهای حزبی در تهران و خوزستان حضور داشتند و تا بازگشت سرور محسن پزشکپور به ایران در سال ۱۳۷۱، خانه اشان میزبان و خانه امن کوشش ها و مبارزات و گردهمایی های سروران، پیشکسوتان و رهبران حزب بود.
مهر ماه ۱۳۴۷ در اهواز با سمت آموزگاری وارد کلاسهای درس شدند. پس از مقاومت دلیرانه حزب پان ایرانیست در برابر توطئه تجزیه نافرجام بحرین، بنا به فرمان نخست وزیر وقت (هویدا) و با دستور وزارتی نخست به قزوین تبعید شدند و آنگاه در تهران استقرار یافتند.
پس از گذراندن دوره دانشسرای راهنمایی و کارشناسی ادبیات فارسی، با سمت دبیری ادبیات فارسی در مدارس راهنمایی و دبیرستانهای تهران مشغول به کار شدند.
در کنگره هفتم حزب پان ایرانیست در سال ۱۳۷۶، به عضویت علی البدل شورایعالی رهبری حزب برگزیده شدند و در کنگره های هشتم، نهم و دهم عضو کمیته عالی تدارکات کنگره بودند.
در کنگره نهم در سال ۱۳۸۱، به عضویت اصلی شورایعالی رهبری برگزیده شدند و در پی آن، به دبیری شورایعالی رهبری، معاونت اجرایی مالی دبیرکل، مسئول مالی حزب و مسئول تدارکات جشنها و مراسم رسمی حزب منصوب شدند و در نشستهای شورایعالی رهبری حضور پیوسته داشتند.
شورایعالی رهبری حزب پان ایرانیست، طی نشستی در تاریخ ۱۱/ مهر ماه / ۱۳۸۷ مسئولیت دبیرکلی حزب را به ایشان واگذار نمود و ایشان با یاری همه کوشندگان پان ایرانیست و جوانان آگاه، مسئولیت خطیر هدایت حزب را در مسیر ناسیونالیسم ملت ایران عهده دار شدند.
مسعود جهان نما
–
رسول رازی
–
منوچهر یزدی
–